// 4-6 //
ตอนที่
4 รวบรวมหัวเมืองสู้ตั๋งโต๊ะ
ต่อมาตั๋งโต๊ะทำการหยาบช้า
ตัดศรีษะราษฎร
แย่งชิงสิ่งของเป็นอันมาก
ทำทีว่าไปปราบโจรขบถมาแล้วชิงทรัพย์สินได้
อาณาประชาราษฎร์เดือดร้อนทุกหัวระแหง
แผ่นดินเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า
ฝ่ายอองอุ้นขุนนางตงฉินคิดแค้นใจตั๋งโต๊ะอยู่เป็นอันมากแต่มิอาจหักหาญสู้กับตั๋งโต๊ะได้
โจโฉจึงอาสาสมัครขอกระบี่เข้าไปลอบฆ่า
แต่ไม่สำเร็จเอาตัวรอดหนีออกมาได้
แต่ถูกทางการประกาศจับทั่วทุกตำบล
รวมทั้งอ้วนเสี้ยวก็ได้ออกมาตั้งตัวออกจากตั๋งโต๊ะด้วย
โจโฉหนีจากทางการไม่พ้นถูกจับได้โดยตันก๋ง
แต่ทั้งคู่มีใจช่วยเหลือบ้านเมืองเช่นเดียวกันจึงชวนกันหนีออกมาแต่ตันก๋งมิอาจอยู่ร่วมกับโจโฉได้เมื่อเห็นว่าโจโฉไร้คุณธรรม
ที่การไปฆ่าแปะเฉียเพื่อนของบิดาตนเองเนื่องจากการเข้าใจผิดคิดว่าจะจับตัวส่งทางการ
โจโฉหนีมาถึงเมืองตันหลิว
พบบิดาโจโก๋
คิดการปลอมแปลงราชสาสน์ให้ปราบปรามขบถตั๋งโต๊ะ
รวบรวมเกลี้ยกล่อมรี้พล
ได้เป็นจำนวนมาก
ได้แฮหัวตุ้น
แฮหัวเอี๋ยน
โจหยิน โจหอง
ลิเตียน
งักจิ้น มาเป็นพรรคพวก
เมื่อเจ้าเมืองต่างๆ
รู้ข่าว
จึงรวบรวมทหารเป็นจำนวนมากทยอยมาสมทบ
รวมทั้ง
เล่าปี่ด้วย
กองกำลังได้มาถึงเมืองลกเอี๋ยงอันเป็นเมืองหลวง
ฝ่ายตั๋งโต๊ะส่งฮัวหยงทหารเอกผู้มี
ฝีมือร้ายกาจเข้าต่อสู้
ฝ่ายโจโฉมิอาจสู้ได้กวนอูจึงได้รับการแต่งตั้งออกสู้ปะมือกับฮัวหยง
แม้จะได้รับคำคัดค้านจากอ้วนเสี้ยวผู้ถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้นำของกองกำลังครั้งนี้
ผลสุดท้านกวนอูตัดหัวฮัวหยงได้สำเร็จ
แต่มิได้รับคำสรรเสริญจากอ้วนเสี้ยว
แต่กลับได้นรับคำสรรเสริญจากโจโฉแทน
ตอนที่
5 โยกย้ายเมืองหลวง
ภายหลังจากฮัวหยงตาย
ตั๋งโต๊ะ
กับลิโป้
จึงยกทัพมาขัดทัพที่
ด่านเฮาโลก๋วน
ลิโป้ออกรบ
เล่าปี่
กวนอู
เตียวหุย
ออกต้านพร้อมกันถึงสามคน
พอดีมีทัพกระหนาบมา
ลิโป้จึงล่าทัพถอย
ต่อมาลิยูคิดแผน
ย้ายเมืองหลวง
อพยพจากลกเอี๋ยงไปเมืองเตียงฮัน
ครั้นตอนย้ายตั๋งโต๊ะสั่งการให้ริบทรัพย์จากเศรษฐีเข้าท้องพระคลัง
ปล้นชิงจากราษฎร
ขุดศพเก็บทรัพย์สินจากพระมหากษัตริย์องค์ก่อนแลศพราษฎร
ได้สินทรัพย์เป็นอันมาก
ราษฎรเหยียบล้มตาย
ทหารก็เข้าช่วงชิงสินทรัพย์
แลฉุดลากภรรยาชาวบ้าน
เสียงร้องอื้ออึงไป
รวมทั้งจุดไฟเผาลกเอี๋ยงเสีย
ฝ่ายกองกำลังโจโฉเห็นอย่างนั้นจึงยกทัพพักอยู่ที่ลกเอี๋ยงมิได้คิดตามต่อ
โจโฉเห็นท่าไม่ดีจึงแยกเอากำลังตัวเองหมื่นเศษไล่ตามต่อ
แต่เสียทีจนเกือบตายดีที่โจหองเข้าช่วยไว้
ฝ่ายซุนเกี๋ยนพบตราหยกสำหรับสำหรับราชสมบัติมีความยินดีนักคิดยกทัพของตัวกลับ
อ้วนเสี้ยวสั่งให้เล่าเปียวจัดทัพขวางไว้
ซุนเกี๋ยนหนีออกมาได้ไปปักหลักที่เมืองกังตั๋ง
แต่นั้นมาซุนเกี๋ยนกับเล่าเปียวก็ผิดใจกัน
แลหัวเมืองต่างๆที่รวมกันก็ผิดใจกันเห็นจะอยู่ต่อไปมิได้จึงทยอยกันกลับ
ด้วยตัวอ้วนเสี้ยวหาเป็นผู้นำมิได้
ตอนที่
6 ซุนเกี๋ยนถึงแก่กรรม
ครั้นแยกจากกันแล้ว
อ้วนเสี้ยวไปพำนักอยู่ที่เมืองโห้ลาย
คิดแย่งตีเอาเมืองกีจิ๋ว
แต่งกลอุบายหลอกใช้กองซุนจ้านร่วมตี
แล้วส่งจดหมายหนึ่งฉบับหาฮันฮกเจ้าเมืองกีจิ๋ว
ว่ากองซุนจ้านจะยกมาตี
ฮันฮกจึงเปิดประตูเมืองรับอ้วนเสี้ยวมารักษาเมือง
ฝ่ายกองซุนจ้านรู้ว่าถูกหลอกจึงยกทัพมาตีหวังให้หายแค้น
งันเหลียง
บุนทิว ทหารเอกอ้วนเสี้ยวไล่ตามตีกองซุนจ้านจนเสียที
ทันใดนั้นจูล่งเข้ามาช่วยสกัดกั้นงันเหลียง
บุนทิว
พากองซุนจ้านหนีออกมา
เล่าปี่รู้ข่าวจึงมาช่วยสกัดอ้วนเสี้ยวไว้
แลแต่นั้นมาจูล่งกับเล่าปี่ก็ถูกโฉลกกัน
ฝ่ายตั๋งโต๊ะกริ่งเกรงว่า
หากผู้ใดชนะจะกำเริบเสิบสาน
จึงส่งหนังสือรับสั่งห้ามเสียทั้งสองฝ่าย
ฝ่ายอ้วนสุดเจ้าเมืองลำกุ๋นคิดยกทัพยุยงซุนเกี๋ยนให้โจมตีเล่าเปียวเจ้าเมืองเกงจิ๋ว
เล่าเปียวสั่งให้หองจอสกัดทัพที่เมืองกังแฮ
ทัพหองจอถอยร่นซุนเกี๋ยนจึงยกทัพล้อมเมืองเกงจิ๋วได้
เล่าเปียวใช้แผนล่อให้ซุนเกี๋ยนตามไปที่ซอกเขาฮีสัน
แล้วใช้เกาทันฑ์แลก้อนหินระดมยิงใส่ซุนเกี๋ยนถึงแก่ความตาย
ผู้บุตรซุนเซ็กจึงได้ปกครองแดนกังตั๋งในเวลาต่อมา
ิ 